Հայկական զարդանախշերով
Հայկական զարդանախշերի նրբագեղությունն ու բարդությունը, նրբաճաշակությունն ու բազմազանությունը միշտ էլ հիացրել են հայկական արվեստի ջատագովներին:
Նուռը, լինելով մարդու կողմից մշակվող ամենահին մրգերից, Հայաստանի խորհրդանիշներից մեկն է։ Այս առատաձեռն միրգը, կարմիր և անհամար հատիկներով, ռուբինի գույն ունի և կապված է կյանքի ու պտղաբերության հետ։ Շատերը կարծում են, որ Հին կտակարանի գիտելիքի ծառը կարող էր լինել միայն նռենին։
Նուռը, լինելով մարդու կողմից մշակվող ամենահին մրգերից, Հայաստանի խորհրդանիշներից մեկն է։ Այս առատաձեռն միրգը, կարմիր և անհամար հատիկներով, ռուբինի գույն ունի և կապված է կյանքի ու պտղաբերության հետ։ Շատերը կարծում են, որ Հին կտակարանի գիտելիքի ծառը կարող էր լինել միայն նռենին։
Հայկական զարդանախշերի նրբագեղությունն ու բարդությունը, նրբաճաշակությունն ու բազմազանությունը միշտ էլ հիացրել են հայկական արվեստի ջատագովներին:
Հայկական զարդանախշերի նրբագեղությունն ու բարդությունը, նրբաճաշակությունն ու բազմազանությունը միշտ էլ հիացրել են հայկական արվեստի ջատագովներին:
Աբստրակտ արվեստը` գեղանկարչության և արվեստի վերացական ոճ է: Մարդուն, առարկաները, բնությունը և այն ամենը, ինչ գեղանկարչության մեջ նկարում են իր իսկ չափերով, ձևով, լույսով ու ստվերով, աբստրակտ ոճում այդ բոլորը խախտված է ներկայացվում։
Մանրանկարչությունը ձեռագիր գրքի պատկերազարդումն է կամ ծաղկումը. կերպարվեստի ստեղծագործություն է, որն առանձնանում է փոքր չափերով ու գեղարվեստական նուրբ հնարքներով: Նախշը իր կիրառությունն է գտել Ավետարան VII դարում:
Մանրանկարչությունը ձեռագիր գրքի պատկերազարդումն է կամ ծաղկումը. կերպարվեստի ստեղծագործություն է, որն առանձնանում է փոքր չափերով ու գեղարվեստական նուրբ հնարքներով: Նախշը իր կիրառությունն է գտել Ավետարան VII դարում:
Հայկական զարդանախշերի նրբագեղությունն ու բարդությունը, նրբաճաշակությունն ու բազմազանությունը միշտ էլ հիացրել են հայկական արվեստի ջատագովներին։
Որդան կարմիրը հին հայերի մոտ եղել է որպե ՄԻԱՍՆՈՀԹՅԱՆ խորհրդանիշ: Պատմական Հայաստանի բոլոր գավառների և իշխանական տների բազմատեսակ զինադրոշների վրա իշխող է եղել այս գույնը: Տիգրան II-ի թագավորության ժամանակաշրջանում հայկական հպատակություն ընդունած վասալ արքաները իրենց դրոշների վերին երիզը ներկում էին որդան կարմրով, որով իրենց հավատարմությունն էին հավաստում հայոց արքայի արքային:
Էն վեհ վայրենին չքնաղ գիշերի երկնքի անհուն հեռու խորքերից անմուրազ մեռած սիրահարների աստղերը թռած իրար են գալիս. Գալիս՝ կարմրով մի հեղ համուրվում աշխարհքից հեռու լազուր կամարում:
